Unha semana en Castelo

Tras dous veráns sen festas e con restricións, o festival Castelo Conta celebrou a súa VII edición nesta era pospandémica. Foron sete días nos que agosto se negaba a esgotarse con música, teatro, humor, actividades infantís, gastronomía e natureza.

O luns amenceu cedo coa primeira xornada do campamento para a Xente Miúda que se desenvolvería ao longo da semana. A cativada pasou as mañás divertíndose con xogos tradicionais e aprendendo como cultivar hortalizas ou plantar especies autóctonas, sempre co verdor do Xalo como pano de fondo. Ademais, os miúdos e miúdas prepararon unha obra de teatro que representaron para as familias e a veciñanza o venres, pechando unha intensa semana cunha salva de aplausos dun público emocionado.

Nas tardes dos días de entre semana, a veciñanza e os festivaleiros tiveron unha cita diaria cos Contos de Castelo. Estas xuntanzas conducidas por Tone Martínez estiveron adiacadas a falar e coñecer da man das persoas máis maiores como eran “as cousas d’antes”. Descubrimos como eran antes as festas, crenzas e rituais antes estendidos, vivencias da emigración e incluso pasamos unha tarde repasando fotografías antigas e vendo películas caseiras en Super 8. 

Trinta e tres anos após a súa morte, homenaxeamos a Finita Gay, a primeira muller cantante de orquestras e veciña de Castelo, cuxa cara queda agora nun mural que preside o Campo da Capela. E é que nesta parroquia a música é lei. Ao longo da semana puidemos escoitar moitos e moi diversos artistas: Sés, Pakolas, Xabier Díaz e as Adufeiras de Salitre, Guadi Galego, DJ Russinha, SonBoleros, Los Mecánicos, Sito Sedes…

Sen teatro e comedia tampouco se entendería o Castelo Conta. Houbo programación para todos os gustos e cores, ‘Saaabor!’ para o público infantil, o monólogo pseudo-biográfico ‘Hoy puede ser mi gran noche’, ‘As fillas bravas de Momán’ coas súas pandeiretas e reivindicativas voces e ata a obra con máis entradas vendidas da historia do teatro galego, ‘Somos Criminais’. Ademais, o Castelo Conta non sería o que é sen a Noite de Monólogos, que se celebrou o sábado, o Día Grande. A este espectáculo, un dos máis esperados, acudiron preto de 2000 persoas que quedaron despois para gozar dunha longa noite de música e troula, malia que xa levaban enriba unha tarde de andaina polas aldeas da parroquia.

Sería imposible encerrar nunhas liñas o vivido no Castelo Conta e isto, máis ca un resumo, é un convite para virdes o próximo agosto. Festas hai moitas en Galicia, mais que os veciños dunha parroquia duns 250 habitantes convertesen o San Ramón nun festival di moito dos veciños que fan de Castelo un lugar único no mundo; un lugar ao que sempre querer voltar.

X